در سالیان گذشته به تدریج دید جامعه نسبت به دامپزشک و نقش و توانمندی وی بهبود یافته است اما تا وضعیت مطلوب فاصله نسبتاً قابل توجهی وجود دارد. گاهی ممکن است حتی دامپزشک در یک جمع مورد تمسخر هم متأسفانه واقع شود که این ناشی از ناآگاهی جامعه و ضعف دستگاههای مسئول در این زمینه برای آگاهی بخشی است. ممکن است اولین پرسش در میان اطرافیان بعد از انتخاب این رشته این باشد که(سوسکهای خانه ما دل درد دارند دکتر جان چیکار کنیم؟) این پرسش طنزگونه و نظایر آن را بسیاری از دامپزشکان تجربه کردهاند و حتی در صدا و سیما و سایتها گاهی مورد طعنه قرار گرفته و دست مایه طنزهای نازل قرار داشته اند. با این حال این یک روی سکه است. اما اگر اعتماد به نفس وجود داشته باشد می شود با توضیح توانمندیها و گوناگونی حرفهای دامپزشکی بر این موضوع فائق آمد و به مردم نیز آگاهی داد که پدر علم واکسن کشور و سازنده واکسن فلج اطفال در ایران و چند واکسن مهم دیگر یک دامپزشک بود که در سالیان اخیر از میان ما رفت(مرحوم استاد دکتر میرشمسی) یا مدیر پروژه مهم داروی آنژی پارس(درمان زخم پای ناشی از دیابت) یک دامپزشک است (دکتر معتمدی) و یا بسیاری از نمونههای دیگر که نیازی به بازگویی آنها در این مجال نیست. سعی دامپزشک باید این باشد که با توضیح توانمندی خود ضمن بالابردن علم و دانش جایگاه خود را در تأمین سلامت عمومی جامعه تبیین نماید. این راه قدری دشوار است اما نباید هم از آن ترسید.
این موضوع بستگی به عقاید و فرهنگ هر فرد دارد. ممکن است فردی با حقوق یک میلیون تومان در ماه راضی باشد و دیگری با حقوق سه و نیم میلیون تومان در ماه اصلاً راضی نباشد! اغلب دامپزشکان را میتوان با حقوق و درآمد متوسط (حدود یک تا دو میلیون تومان) در نظر گرفت. برخی ممکن است در این میان بسیار بیشتر و یا حتی بسیار کمتر درآمد داشته باشند. هستند دامپزشکانی که مسئولیت فنی بعهده دارند اما حقوق زیادی دریافت نمی کنند و هستند دامپزشکانی هم که مطب شخصی دارند و به واسطه فعالیت چند ساله درآمدی دو رقمی (به میلیون) در ماه دارند.
فارغ‌التحصیلان دامپزشکی می‌توانند در مراکز مختلفی از جمله سازمان دامپزشکی، مؤسسه تحقیقات و تولید واکسن رازی، شرکت‌های تولید دارو و فرآورده‌های دامی، شرکت‌های تولید مواد غذایی با فرآورده‌های دامی، واحدهای دامپروری دولتی و خصوصی و آزمایشگاه‌های تشخیص بیماری‌های دامی و بیماری‌های انسانی فعالیت کنند یا خود بری معالجه حیوانات اهلی کلینیک دامپزشکی تأسیس کنند. گفتنی است که در اکثر کشورها از جمله کشور ما، دامپزشکان در تحقیقات پایه پزشکی نقش مهمی دارند برای مثال دکتر "جی ـ بانگ" عامل تب مالت انسان و سقط جنین دام‌ها را کشف کرد. این توانایی از آنجا نشأت می‌گیرد که از یک طرف کار با دام محدودیت کار با انسان را ندارد؛ یعنی میشود بر روی تعداد زیادی از حیوانات با وجود احتمال بیماری یا مرگ آزمایش نمود و از سوی دیگر یک دامپزشک دید وسیع‌تری درباره حیوانات دارد و می‌تواند به روی حیوانات مختلف تحقیق کند.
فارغ‌التحصیلان دامپزشکی می‌توانند در وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، دانشگاه‌های علوم پزشکی و خدمات بهداشتی و درمانی، مراکز بهداشتی و درمانی و بیمارستان‌های وابسته به دستگاههای دولتی، انستیتو پاستور، انستیتو تحقیقات تغذیه و صنایع غذایی، وزارت جهاد کشاورزی، سازمان تحقیقات و ترویج کشاورزی، موسسه سرم و واکسن‌سازی رازی و یا سازمان دامپزشکی کشور استخدام شوند. درمانگاه(کلینیک) دامپزشکی،مجتمع درمانی (پلی کلینیک) دامپزشکی،بیمارستان دامپزشکی،دفتر اشتغال به امور درمانی،مرکز مایه‌کوبی از جمله مراکزی هستند که دامپزشکان می توانند مشغول به کار شوند.
یک دامپزشک باید به زیست‌شناسی علاقه‌مند بوده، به زبان انگلیسی تسلط داشته و قدرت تجزیه و تحلیل بالایی داشته باشد. چون بیمار او نمی‌تواند درد خود را بیان کند و دامپزشک باید خود موفق به شناخت بیماری گردد. بدون شک دانشجوی این رشته باید از سلامت جسمانی نیز برخوردار باشد اما قدرت بدنی در همه بخش‌های دامپزشکی مطرح نیست.
چارک پایین رتبه ی کشوری برای قبولی در رشته ی دامپزشکی دانشگاه تهران در سال گذشته ۶۷۰۰ بوده است.
چارک پایین حداکثر رتبه ی کشوری برای قبولی در رشته ی دامپزشکی در کشور ۳۷۰۰۰ در دانشگاه سمنان-شبانه و ۱۶۵۰۰ در دانشگاه لرستان-روزانه بوده است.
درصد های مورد نیاز برای قبولی در رشته ی دامپزشکی
حدود درصد های مورد نیاز برای قبولی رشته ی دامپزشکی دانشگاه تهران:
| ادبیات فارسی | عربی | معارف | زبان | زمین شناسی | ریاضی | زیست شناسی | فیزیک | شیمی |
| ۶۰% | ۴۰% | ۶۰% | ۴۰% | ۱۰% | ۵۰% | ۷۰% | ۵۰% | ۵۰% |
کدام دانشگاه ها در رشته دامپزشکی دانشجو می پذیرند؟
علاقه مندان به آشنایی با رشته های بدون کنکور می توانند به سایت مجتمع سلامت
درباره این سایت